به گزارش روابط عمومی بسیج اساتید استان کردستان/مهدی حاتمی؛ در اواخر دوران کاری ترامپ، او تلاش کرد با استفاده از مکانیزم ماشه تمام تحریم‌هایی که رژیم امریکا بصورت یکجانبه به کشورمان تحمیل کرده بود را به تحریم‌های شورای امنیت تبدیل کند و همه قطعنامه‌های سازمان ملل را بصورت یکجا برگرداند.

این اقدام رژیم امریکا بهمراه تلاش او برای تمدید تحریم‌های تسلیحاتی شکست خورد. علت این شکست چیزی غیر از این نبود که اعضای دایم شورای امنیت استدلال کردند امریکا قبلا از برجام خارج شده و شرط استفاده از مکانیزم ماشه، عضویت در برجام بوده است.

آنها اعلام کردند کشورهایی که در برجام مشارکت دارند می‌توانند نقض برجام توسط ایران را عاملی برای بازگشت تمام تحریم‌های قبل از برجام علیه کشورمان نمایند، به عبارت دیگر مذاکره کنندگان هسته‌ای چک سفید امضایی را به غرب هدیه دادند که هر وقت خواستند فقط به شرط عضویتشان در برجام آن چک را پر و برگشت بزنند.

البته ترامپ حوصله نداشت که این مکانیزم را بعد از دو سه سال و به بهانه‌ای علیه ما فعال کند و از همان اول از برجام خارج شد چون برجام را بر اساس قواعد حقوقی کشورش لازم‌الاجرا نمی‌دید.

حال سئوال این است که با رفع تحریم‌ها، وضعیت مکانیزم ماشه و برجام به چه صورتی درخواهد آمد؟

برای پاسخ به این سئوال دو نکته مهم قابل ذکرست: یک) اگر بایدن به برجام برگردد و تحریم‌ها را رفع کند، رژیم امریکا به عنوان کشور مشارکت کننده در برجام شناخته می‌شود و هر لحظه بخواهد با ادله مدنظر خودش، مکانیزم ماشه که همان چماق معروف است را فعال نماید، بنابراین بایدن از تجربه آخر دوران ترامپ برای آغاز حرکت خود استفاده خواهد کرد.

دوم) رفع تحریم‌ها بدون تصویب سنای امریکا ره به جایی نمی‌برد چون در نظام حقوقی رژیم امریکا تصویب سنا برای الزام‌آور شدن معاهده یا توافق بین‌المللی لازم است، حتی در صورتی که بایدن نخواهد از میراث ترامپ برای تحریم ایران استفاده کند و بخواهد تحریم‌ها را رفع کند و مکانیزم ماشه را هم فعال نکند، رژیم ایالات متحده حداکثر چهار سال دیگر در برجام خواهد ماند و دوباره به دوران ترامپ یا شبه ترامپی دیگر برخواهیم گشت.

سوم) اروپا در دوره کنونی نقش خود را تغییر خواهد داد و از مذمت رژیم امریکا، به تحسین این رژیم و زمینه‌سازی برای اعمال فشار به کشورمان روی خواهد آورد.

از نظر حقوقی ایران باید در کنار رفع تحریم‌ها ابتدا بدنبال تبدیل برجام به سندی حقوقی الزام‌آور در نظام امریکا باشد و در درجه دوم در مذاکرات بعدی به ناکارامدی و ظالمانه بودن مکانیزم ماشه اشاره نماید یا حداقل شاخصه‌ای برای دست‌یازی کشورهای غربی به این مکانیزم مصوب گردد.

دستگاه دیپلماسی ایران بایستی با واقع‌نگری و نه اشتیاق زائدالوصف برای بازگشت امریکا به برجام، ضمن توجه به منویات رهبر معظم انقلاب، فضای مذاکره را به سمت اجرایی کردن واقعی برجام به عنوان یک سند حداقلی سوق دهد.